Auteurs: David P. Piñero, Amparo Gil-Casas, Francisco J. Hurtado-Ceña and Ainhoa Molina-Martin
Abstract: Objectives: This study was aimed at analyzing the efficacy on the improvement of the visual function of a dichoptic online cloud-based platform for the treatment of amblyopia in anisometropic children. Methods: A quasi-experimental (pretest–post-test) study was conducted in 23 subjects with ages from 5 to 15 years old with anisometropic amblyopia combined with additional presence (2 subjects) or not (21 subjects) of microtropia. A total of 30 home-based training sessions of 30 min per session with Bynocs® platform were prescribed for 6 weeks. Results: Amblyopic eye logMAR visual acuity (VA) significantly improved from 0.28 ± 0.24 to 0.13 ± 0.20 after the 6-week treatment (p < 0.001). At baseline, 60.9% of participants had VA in amblyopic eye of 0.20 logMAR or worse, whereas this percentage decreased to 21.7% after treatment. Binocular function (BF) significantly improved from 2.82 ± 1.11 to 2.32 ± 0.94 (p < 0.001). Mean compliance was 92%, 87% and 93% at 2, 4 and 6 weeks of treatment, respectively. Conclusions: In conclusion, home-based dichoptic training with the digital platform evaluated is an effective method to improve amblyopic VA and stereoacuity in children with anisometropic amblyopia combined or not with microtropia.
Auteurs: Sandra Ganesh, Rebecca Claire Lusobya, Jeyshree Balasubramanian, Jogitha, Kalpana Narendran, Mohammed Sithiq Uduman, John Mukisa
Abstract: Purpose: To contribute evidence about the effectiveness of dichoptic therapy in patients with mild to moderate amblyopia.Methoden: A retrospective study was conducted in patients enrolled for dichoptic therapy on the Bynocs AmblyGo platform (Kanohi Eye Pvt Ltd) from January to August 2023. Data collected included logarithm of the minimum angle of resolution best corrected visual acuity, anterior and posterior segment examination, fixation pattern, dynamic and cycloplegic refraction, orthoptic evaluation, and number of dichoptic therapy sessions. Visual acuity, binocularity, and stereopsis before and after therapy were analyzed.Resultaten: Of 59 patients (median age: 11 years, range: 5 to 30 years) enrolled, 34 (57.6%) had anisometropic amblyopia, 12 (20.3%) had ametropic amblyopia, 10 (17.0%) had strabismic amblyopia, and 3 (5.1%) had deprivation amblyopia. All 6 (10.2%) and 15 (22.4%) patients who had no binocular single vision for near and distance before therapy, respectively, attained normal binocular single vision on completion, except one who suppressed at distance. Twenty-one (75.0%) had improved near stereopsis, and 21 (60.0%) had improved distance stereopsis. Of 74 eyes treated, 61 (82.4%) had improved visual acuity and 73 (98.6%) improved in at least one tested parameter. A majority of these eyes had residual amblyopia after occlusion therapy.Conclusions: Dichoptic therapy improves visual acuity, binocularity, and stereoacuity in patients with amblyopia, including those older than 8 years, especially in partial deprivation, ametropic, and anisometropic amblyopia. [J Pediatr Ophthalmol Strabismus. 2024;61(6):416-424.].
Auteurs: Carolina Picotti , Leonardo Fernández Irigaray, Alejandro Del Rivero, Mónica Fariñalas, David P Piñero
Abstract: Purpose: To evaluate and compare the results of dichoptic training in Argentinian children and adults with anisometropic amblyopia. Methoden: Prospective non-comparative study enrolling 41 subjects with anisometropic amblyopia (age, 6-60 years old). Two groups were differentiated according to age, children (6-16 years, 24 subjects) and adults (>17 years, 17 subjects). All patients were treated with the Bynocs® platform (Kanohi Eye Pvt. Ltd, India) following a protocol of 30 sessions of training of 30 min daily 5 times a week for 6 weeks. Changes in corrected distance visual acuity (CDVA) and binocular function (BF) score with treatment were analyzed. Resultaten: In the whole sample, CDVA in the amblyopic eye improved significantly, with a mean change of 0.30 logMAR (p < .001). Likewise, a significant improvement was also found in BF score (p < .001), with a mean change of 1.14 log units. The change achieved in CDVA was significantly correlated with the baseline CDVA in the amblyopic eye (r=-0.568, p < .001). Furthermore, no significant differences were found between age groups in the change achieved in CDVA (p = .431) and BF with therapy (p = .760). Conclusions: Dichoptic training with the digital platform evaluated provides an effective improvement of visual acuity and binocular function in children and adults with anisometropic amblyopia. Semin Ophthalmol. 2024 Jan;39(1):89-95.
Auteurs: Md Oliullah Abdal 1, Faiza Bhombal 1, Gul J. Nankani 1, Sonia G. Nankani 1, Shruti Lad 1, Aditi Dholam 1, Richa Kumari 1, Jinal Mahajan 1 en David P. Piñero 2,3, *
Abstract:
Het doel van de huidige studie was om de resultaten te evalueren van een nieuw dihoptisch trainingsprogramma met behulp van een online platform bij een groep proefpersonen met refractieve amblyopie, waarbij een vergelijkende analyse werd uitgevoerd van unilaterale en bilaterale amblyope gevallen. Voor dit doel werd een retrospectieve onderzoeksanalyse uitgevoerd van gegevens van 161 kinderen (4-13 jaar) die een dihoptische behandeling ondergingen met het Bynocs®-platform (Kanohi Eye Pvt. Ltd., India). In alle gevallen bestond het therapieprotocol uit trainingssessies van 30 minuten per dag, 5 keer per week gedurende 6 weken. De best gecorrigeerde gezichtsscherpte (BCVA) in het niet-dominante oog verbeterde aanzienlijk met de behandeling, met een gemiddelde verandering van 0,39 logMAR in het gehele monster (p < 0,001). Wat de binoculariteit betreft, ondervond de score voor de binoculaire functie (BF) ook een significante verbetering (p < 0,001), met een gemiddelde verandering van 1,55 bij therapie in de hele steekproef. De BCVA van het dominante oog verbeterde alleen significant (p < 0,001) in de isometrope amblyopische subgroep. Concluderend maakt het gebruik van de dihoptische therapie met het geëvalueerde digitale platform een effectief herstel van de gezichtsscherpte en binoculaire functie mogelijk bij kinderen met anisometrope en isometrope amblyopie.
Auteurs: Carlos J. Hernandez-Rodriguez, David P. Piller°,*, Ainhoa Molina-Martin, Leon Morales-Quezada, Dolores de Fez, Luis Leal-Vega, Juan F. Arenillas en Maria Begolia Coco-Martin
Abstract:
Actieve zichttherapie waarbij gebruik wordt gemaakt van perceptueel leren en/of dihoptische of binoculaire omgevingen heeft zijn potentiële effectiviteit bij amblyopie aangetoond, maar er blijven enige twijfels bestaan over het soort stimuli en de wijze en volgorde van presentatie die moeten worden gebruikt. Er werd een zoekopdracht uitgevoerd in PubMed, waarbij 143 artikelen werden verkregen met informatie gerelateerd aan de stimuli die worden gebruikt bij de revalidatie van amblyopie, evenals aan de neurale mechanismen die bij een dergelijk therapeutisch proces betrokken zijn. Visuele tekorten bij amblyopie en de daarmee samenhangende neurale mechanismen worden herzien, waaronder verlies van gezichtsscherpte, vermindering van contrastgevoeligheid en verslechtering van de stereopsis. Op dezelfde manier worden de meest geschikte stimuli volgens de literatuur die moeten worden gebruikt voor een efficiënte revalidatie van het amblyopische oog in detail beschreven, inclusief optotypes, Gabor's patches, willekeurige puntstimuli en Vernier's stimuli. Ten slotte worden de eigenschappen van deze stimuli besproken die tijdens de visuele training kunnen worden gewijzigd, evenals de psychofysische methode van hun presentatie en het type omgeving dat wordt gebruikt (perceptueel leren, dihoptische stimulatie of virtuele realiteit). Visustherapie waarbij gebruik wordt gemaakt van al deze herziene concepten kan een effectieve optie zijn voor de behandeling van amblyopie of voor het versnellen van de behandelingsperiode in combinatie met patching. Het is essentieel om de stimuli aan te passen aan de individuele kenmerken van de patiënt, zowel bij monoculaire als binoculaire training.
Auteurs: Peter CK Pang, Carly SY Lam, Robert F. Hess en Benjamin Thompson
Abstract:
Doel: Het effect van contrastgebalanceerde dihoptische videogametraining op de gezichtsscherpte op afstand (DVA) en stereoscherpte is onderzocht bij ernstige tot matige amblyopie, maar het effect ervan op milde amblyopie en fixatiestabiliteit is niet beoordeeld. Deze pilotstudie was bedoeld om het effect van thuisgebaseerde dihoptische videogames op amblyopische oog-DVA, stereoscherpte en fixatiestabiliteit te evalueren bij volwassenen met milde amblyopie.
Methoden: Er werd gekozen voor een gerandomiseerd ontwerp met één masker. De actieve thuisbehandeling van zes weken was een anaglyfisch, contrastgebalanceerd dihoptisch videospel, en de placebo was een identiek niet-dichoptisch spel. Deelnemers (n = 23) hadden milde amblyopie (amblyopische DVA ≤ 0,28 log Minimum Angle of Resolution (logMAR)). De primaire uitkomstmaat was verandering in amblyopische DVA zes weken na randomisatie. De gezichtsscherpte nabij, de stereoscherpte en de stabiliteit van de fixatie (bivariate contour-eclipsgebied) werden ook gemeten. Follow-up vond plaats 12 en 24 weken na randomisatie.
Resultaten: De gemiddelde amblyopische oog-DVA was 0,21 = 0,06 en 0,18 = 0,06 logMAR voor respectievelijk de actieve (n = 12) en placebo (n = 11) groep. Amblyope DVA verbeterde significant meer in de actieve groep (0,09-0,05) dan in de placebogroep (0,03-0,04 logMAR; p < 0,05). Het verschil tussen de groepen bleef 12 weken na de randomisatie bestaan (p = 0,04), maar niet na 24 weken (p = 0,43). De stereoscherpte van Titmus verbeterde aanzienlijk meer in de actieve groep (0,40 log boogseconden) dan in de placebogroep (0,09 log boogseconden) na 6 weken spelen. Het verschil tussen de groepen was 24 weken na de randomisatie nog steeds aanwezig (p = 0,05). Er waren geen verschillen tussen de groepen op andere secundaire uitkomsten.
Auteurs: Carlos J. Hernandez-Rodriguezl en David P. Piriero
Doel:
Het doel van het onderzoek was het evalueren van het wetenschappelijk bewijs over de werkzaamheid van visietherapie bij kinderen en tieners met anisometrope amblyopie door het uitvoeren van een systematisch literatuuronderzoek. Methoden. Er werd gezocht met behulp van 3 zoekstrategieën in 4 verschillende databases (PubMed, Web of Science, Scopus en PruQuest). De kwaliteit van de opgenomen artikelen werd geëvalueerd met behulp van twee hulpmiddelen voor het beoordelen van het risico op bias: ROBINS-I voor niet-gerandomiseerde interventiestudies (NRSI) en ROB 2.0 voor gerandomiseerde klinische onderzoeken. Resultaten. De zoekopdracht leverde 1274 referenties op, maar slechts 8 daarvan voldeden na de volledige tekstbeoordeling aan de inclusiecriteria. De artikelen die uiteindelijk werden geïncludeerd, bestonden uit twee gerandomiseerde controlestudies en zes niet-gerandomiseerde interventiestudies. Deze artikelen leverden bewijs ter ondersteuning van de werkzaamheid van visietherapie voor de behandeling van anisometrope amblyopie bij kinderen en tieners. Beoordeling van het risico op vertekening toonde een passend risico op vertekening aan voor de gerandomiseerde controlestudies, maar een hoog risico op vertekening voor niet-gerandomiseerde interventiestudies (NRSI). Een belangrijke bron van risico op vertekening voor NRSI was het domein dat verband hield met de metingen van de uitkomsten, vanwege een gebrek aan dubbelblinde onderzoeken. Conclusie. Visustherapie is een veelbelovende optie voor de behandeling van anisometrope amblyopie bij kinderen en tieners. Het niveau van wetenschappelijk bewijs dat door de herziene onderzoeken wordt geleverd, is echter nog steeds beperkt, en verdere gerandomiseerde klinische onderzoeken zijn nodig om de tot nu toe geleverde resultaten te bevestigen en om de technieken voor visietherapie te optimaliseren door de specifieke betrokken neurale mechanismen te kennen.
Auteur: Door Bynocs0
Achtergrond
Binoculaire amblyopiebehandelingen bevorderen het herstel van de gezichtsscherpte en binoculariteit door de signaalsterkte van dihoptische beelden opnieuw in evenwicht te brengen. De meeste vereisen actieve deelname van het amblyope kind om een spel te spelen of een repetitieve visuele taak uit te voeren. Het doel van deze studie was het onderzoeken van een passieve vorm van binoculaire behandeling met dihoptische films met contrastherstel.
Methoden
In totaal droegen 27 amblyope kinderen in de leeftijd van 4 tot 10 jaar een gepolariseerde bril om gedurende een periode van twee weken zes contrastrijke dihoptische films op een passief 3D-scherm te bekijken. Het amblyopische oogcontrast was 100%; Het collega-oogcontrast werd aanvankelijk op een lager niveau ingesteld (20%-60%), waardoor het kind de onderdrukking kon overwinnen en binoculair zicht kon gebruiken. Het collega-oogcontrast werd voor elke volgende film verhoogd met 10%. De best gecorrigeerde gezichtsscherpte, stereoscherpte met willekeurige punten en interoculaire onderdrukking werden gemeten bij aanvang en na 2 weken.
Resultaten
De best gecorrigeerde gezichtsscherpte van het amblyope oog verbeterde van 0,57 T 0,22 bij baseline tot 0,42 T 0,23 IogMAR (t26 5 8,09; P \ 0,0001; 95% BI voor verbetering, 0,11-0,19 log-MAR). Kinderen van 3-6 jaar vertoonden meer verbetering (0,21 T 0,11 IogMAR) dan kinderen van 7-10 jaar (0,11 T 0,06 IogMAR; t25 5 3,05; P 5 0,005). Kinderen met ernstige amblyopie ($0,7 IogMAR) bij baseline ervaarden een grotere verbetering (0,24 T 0,12 log-MAR) dan kinderen met matige amblyopie bij baseline (0,12 0,06 IogMAR; t25 5 3,49; P 5 0,002).
Auteurs: Md Oliullah Abdal M. Opt., Faiza Bhombal B Opt., Shruti Lad B Opt., Sonia Nankani MS, Gul Nankani MS.
Abstract:
Dhicoptische behandelingen – Principes: Een (contrast-aangepaste) stimulus wordt exclusief aan elk oog gepresenteerd en de hersenen worden gedwongen de beelden te integreren in een enkele perceptie.
Auteurs: Jonathan M. Holmes, BM, BCh,' Ruth E. Manny, OD, PhD, Elizabeth L. Lazar, MS, MPH,' Eileen E. Birch, PhD, Krista R. Kelly, PhD,' Allison I. Summers, OD , MCR , Stacy R. Martinson, OD , Aparna Raghuram, OD, PhD, Jeffrey D. Colburn, MD, Christine Law, MD, Justin D. Marsh, MD,'° Derek P. Bitner, MD,' Raymond T. Kraker , MSPH, David K. Wallace, MD, MPH”
Abstract:
Doel: Het vergelijken van de verbetering van de gezichtsscherpte (VA) bij kinderen in de leeftijd van 7 tot 12 jaar met amblyopie, behandeld met een binoculair iPad-spel plus voortgezette brilcorrectie versus voortgezette brilcorrectie alleen.
Ontwerp: Gerandomiseerde klinische studie in meerdere centra.
Deelnemers: Honderdachtendertig deelnemers in de leeftijd van 7 tot 12 jaar met amblyopie (33-72 letters, dat wil zeggen ongeveer 20/200 tot 20/40) als gevolg van scheelzien, anisometropie of beide. Deelnemers moesten indien nodig ten minste 16 weken optische behandeling met een bril ondergaan of gedurende ten minste 8 weken voorafgaand aan de inschrijving geen verbetering in de gezichtsscherpte van het amblyopische oog (VA) aantonen.
Methoden: Deelnemers die in aanmerking kwamen (gemiddelde leeftijd 9,6 jaar, gemiddelde baseline VA van 59,6 letters, geschiedenis van eerdere amblyopiebehandeling anders dan een bril in 96%) werden willekeurig toegewezen aan een behandeling gedurende 8 weken met het dihoptische binoculaire Dig Rush iPad-spel (voorgeschreven voor 1 uur per dag 5 dagen per week) plus brildragen indien nodig (n = 69) of voortgezette brilcorrectie alleen indien nodig (n = 69).
Belangrijkste uitkomstmaten: Verandering in amblyopische oog-VA vanaf baseline tot 4 weken, beoordeeld door een gemaskerde onderzoeker.
Resultaten: Na 4 weken verbeterde de gemiddelde VA-letterscore voor amblyope ogen ten opzichte van de uitgangswaarde met 1,3 (2-zijdig 95%-betrouwbaarheidsinterval [CI]: 0,1-2,6; 0,026 logMAR) bij binoculaire behandeling en met 1,7 (2-zijdig 95%-BI: 0,4-3,0). 0,034 logMAR) met alleen voortgezette brilcorrectie. Na correctie voor baseline VA was het letterscoreverschil tussen de groepen (binoculair minus controle) -0,3 (95% BI: -2,2 tot 1,5, P 0,71, verschil van -0,006 logMAR). Er werd geen verschil in letterscores waargenomen tussen de groepen wanneer de analyse werd herhaald na 8 weken behandeling (gecorrigeerd gemiddelde: -0,1, 98,3% BI: -2,4 tot 2,1). Voor de binoculaire groep gaven therapietrouwgegevens van de iPad aan dat iets meer dan de helft van de deelnemers (58% en 56%) 75% van de voorgeschreven behandeling voltooide tijdens de bezoeken van respectievelijk 4 en 8 weken.
Auteurs: Kothari Mihir, Vivek Rathod, Abdal Oli Ullah en Lad Shruti
Abstract:
Doel: Om de werkzaamheid van dihoptische therapie bij de behandeling van resterende amblyopie te beoordelen.
Methoden: In deze prospectieve cohortstudie werden kinderen ≥ 6 jaar of volwassenen met iso-ametrope (inter-eye scherpteverschil van ≥ 2
lijnen), anisometrope of scheelziende residuele amblyopie werden behandeld met 6 uur per week kantoortherapie (groep 1) en 2 uur per dag
patching of 5 uur/week thuistherapie (groep 2) zonder patching werden geëvalueerd na 6 weken therapie.
Resultaten: In de kantoortherapiegroep; Er werden 16 ogen van 11 kinderen meegenomen. 5 hadden bilaterale (één oog meer aangetast) en 6 hadden unilaterale (anisometrope/strabismische/gemengde) amblyopie. De gemiddelde leeftijd was 12,5 jaar. De gemiddelde verbetering bij bilaterale amblyopie (n = 10) was 0,26, p < 0,01 (gepaarde t-test) en bij unilaterale amblyopie (n = 5) was deze 0,28, p = 0,05. De maximale verbetering bij bilaterale amblyopie was 0,48 (5 lijnen op de logMAR-grafiek) en bij unilaterale amblyopie 0,6 (6 lijnen). 4 patiënten met een leeftijd > 18 jaar ondervonden een gemiddelde verbetering van 2,5 lijnen. In de thuistherapiegroep werden zeven ogen van zeven patiënten in de leeftijd van 6 – 15 jaar geïncludeerd. Vijf hadden scheelziende amblyopie en twee hadden anisometrope amblyopie. Het best gecorrigeerde zicht verbeterde in totaal met een gemiddelde verbetering van 1,8 lijnen (bereik 1 – 3 lijnen).
Conclusie: De nieuwe dihoptische therapieën zijn veelbelovende behandeling voor patiënten met resterende amblyopie. De kantoortherapie in combinatie met parttime patchen was effectiever dan thuistherapie. Verder onderzoek is nodig om de werkzaamheid van deze therapieën op de lange termijn te bepalen.
Auteurs: Robert F. Hess, Benjamin Thompson
Abstract:
Er zijn steeds meer aanwijzingen dat abnormale binoculaire interacties een sleutelrol spelen bij amblyopie. In het bijzonder is een sterkere onderdrukking van het amblyopische oog in verband gebracht met een slechtere gezichtsscherpte van het amblyopische oog, en er is een nieuwe therapie beschreven die rechtstreeks op de binoculaire functie is gericht en die zowel het monoculaire als binoculaire zicht verbetert bij volwassenen en kinderen met amblyopie. Bovendien is aangetoond dat niet-invasieve hersenstimulatietechnieken die de excitatie en remming in de visuele cortex veranderen, het zicht in het amblyopische oog verbeteren. Het doel van dit overzicht is om dit eerdere werk samen te vatten en de therapeutische effecten van binoculaire therapie en niet-invasieve hersenstimulatie te interpreteren in de context van drie potentiële neurale mechanismen; actieve remming van signalen van het amblyopische oog, verzwakking van informatie van het amblyopische oog, en metaplasticiteit van synaptische langetermijnpotentiëring en langdurige depressie.
Auteurs: Benjamin Thompson, Jeffrey R. Blum, Goro Maehara, Robert F. Hess en Jeremy R. Cooperstock
Abstract:
We hebben een prototype apparaat ontwikkeld voor thuisgebruik dat kan worden gebruikt bij de behandeling van amblyopie. Het therapeutische scenario dat wij ons voorstellen houdt in dat patiënten eerst een kliniek bezoeken, waar hun gezichtsparameters worden beoordeeld en geschikte parameters worden bepaald voor therapie. Patiënten gaan vervolgens zelfstandig verder met de daadwerkelijke therapeutische behandeling, met behulp van ons apparaat, dat bestaat uit een Apple iPod Touch waarop een speciaal aangepaste spelapplicatie draait. Onze reden om ervoor te kiezen het prototype rond een game te ontwikkelen, komt voort uit meerdere vereisten waaraan een dergelijke applicatie voldoet. Ten eerste moet de systeembediening zo eenvoudig zijn dat gebruiksgemak geen obstakel vormt. Ten tweede moet de toepassing zelf dwingend zijn en het gebruik meer motiveren dan een traditionele therapeutische taak als deze regelmatig buiten de kliniek moet worden gebruikt. Dit is vooral relevant voor kinderen, omdat therapietrouw een groot probleem is bij de huidige behandelingen van amblyopie bij kinderen. Ondanks de traditionele opvatting dat de behandeling van amblyopie alleen effectief is bij kinderen, dragen onze eerste resultaten echter bij aan de groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal dat verbeteringen in de visuele functie kunnen worden bereikt bij volwassenen met amblyopie.